Benim yalnız gözlü sevdiğim
Bu yollar bu şehir sensiz
Öylesine mahzun ve yalnız
Bütün sokaklarda sesiz bir hüzün var
Her köseye bir keder sinmiş
Kırlarda çiçekler hep solgun
Menekşelerin zengin gözleri yok artık
Yokluğunla aşkı sorguluyorum
Alıp götürüyor beni çaresiz
O sensizlik kokan yollara ve sokaklara
Sesin tatlı ılık bir su gibi içime akıyor
Gezer durur kalbimde asılı gülüşlerin
Yakut mavisi gözlerin avucumda sanki
Artık hiç avutmuyor beni
Ne gecenin gizemi, ne ay ışığının büyüsü
Bilmem ki neden bu korkak gözlerim
Çakılır hep senin yokluğuna
Delicesine oynaşır içimde
O savurgan ve sımsıcak öpüşlerin
Kalbimde ateşten bir keder oluşur
Salkım söğüt açan aşkım suskun simdi
Hasret durağında bulurum kendimi
Bu şehir bu yollar ve sokaklar
Sensiz alabildiğine üzgün besbelli
Sana nasıl anlatabilsem
Benim yalnız gözlü sevdiğim
Gel gör bıraktığın her yer dirhem dirhem
Sana hasret ve kederli
Gel gör benim yalnız gözlü sevdiğim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder