AŞK BENDE ÇOCUK KALDI’ KİTABININ YAZARI İKİNCİ KİTABINI ÇIKARIYOR Yaşamını İsveç ve Türkiye arasında mekik dokuyarak geçiren Suzan Kuran, uzun yıllar şiire duyduğu ilgisini mısralara dönüştürdü. Kuran, ilk şiir kitabının ardından şimdi ikinci kitabının hazırlığı içinde. Asıl mesleği hemşirelik olan, pedagojik formasyon aldıktan sonra öğretmenlik yapan Kuran'ın, ‘Aşk Bende Çocuk Kaldı’ adlı kitabındaki şiirleriyle İzmirlilerin sevgisini kazandı. Kuran, "Artık yaşamımın geri kalan bölümünü İzmir’de geçirmek istiyorum. İkinci şiir kitabımın hazırlığını büyük bir heyecan içerisinde sürdürüyorum. Şiirlerimde aşkı, sevgiyi, özlemi işleyeceğim” diye konuştu.

Çarşamba, Eylül 21

Kilit Vurdum Kalbime




Bu sana yazdığım son satırlar…
Bu dinlediğim son şarkı bizim üstümüze söylenmiş.

Kilit vurdum kalbime, umutlarıma.
Ne bundan böyle sevdaya dair bir şeyler beklenebilir yüreğimden
Ne de nefret edebilirim birinden.
Ben hamal değilim ki; hep kahrını taşıyım ömrün;

Alın artık üzerimden hayata dair ne varsa.
Alın sevdaya dair acıları, paylaşın aranızda…

Sen sanıyorsun ki, kolay geliyor gidişin bana…
Arkanı döndüğün ilk andan gözlerim gülecek mi yeniden sanıyorsun?

Söylesene! Sen ne sanıyorsun aşkı, sevgiyi, söylesene!
Kolay olan, kaçmaksa, yalansa, vazgeçişse;
Ben zor olanı seçiyorum ve seni hala seviyorum.

Sen öyle san, farz et ki her şey çok kolay…
Gittiğini sandığın sen, giderken bende kalanlarını,
Yani seni, yani aşkı, yani bizi alamayacaksın benden…

Geri vermeyeceğim onları, benim onlar, bana ait.

Biliyor musun, acı olan asla gidişin değil...
Belki bir gün sevmeyi öğrendiğin de yanında ben olmayacağım...
Bir sabah gözlerini yeni doğan güne açtığında başkası olacak yatağında...
Benim içinse sadece “sen” var olacak baktığım her yerde…
Ve işte ilk defa o gün sebepsiz ağlayacağım,
o gün yağan yağmur gizlemeyecek gözyaşlarımı.

Kim bilir belki de aynadaki hayalin ilk kez asacak suratını
bana ve o sabah sensiz ve üşümüş uyanacağım!

Her şeyin bir bedeli var biliyorum ve bende bu bedeli ödüyorum.

Ödediğim bedel sensizlik, yalnızlık, aşksızlık...
Oysa yüreğim her şeye rağmen mutlu olmanı diliyor…

Seni bulduğum yerden başlıyorum yürümeye...
Seni düşünüyor ve gecenin ayazında üşüyorum...

Veda bile etmeden gidişin geliyor aklıma, sadece susuyorum..

2 yorum:

Ra55 dedi ki...

Merhabalar Efendim,

"Kilit Vurdum Kalbime" başlıklı şiirinizin satır aralarında kalan imgelerle bezenmiş istiareyi görmemek mümkün değil.

Bizim şiirlerimizde hep hüzün, ayrılık, acı ve gözyaşları vardır. Zaten bir şairimiz: "...Gönlünde bir derdi bulunmayan, ciğeri yaralı olmayan insanın şiirinde tat vardır zannetme. Zevk ve sefa, huzur ve rahatlık şiire zevk vermez, asıl ıstırabın doğurduğu şiir müessir(dokunaklı ve etkili) olur..." der.

Bu güne kadar okuduğum tüm şiirlerde şairin dediği gibi ıstırabın doğurduğu dizeleri gördüm ve okudum.

Kaleminiz ve yüreğiniz güçlü ve daim olsun. Selam ve dualarımla, en Güzel'e emanet olun efendim, saygılarımla.

ege dedi ki...

Merhabalar Recep bey suzan hanım henüz blog ayarlarını bilmediği için ben size onun yerine şükranlarımı sunuyorum..Kendisi yurt dışına gidecek inşallah gelince sizlere kendisi yazaktır youm ve cevaplarını..Saygılar, selamlar efendim..